تراز یابی و مقایسه قدرت نظامی کشورها توسط مؤسسات مختلف بر اساس یک سری مؤلفه ها متفاوت به صورت کلی و سالانه در جهان انجام می شود اما با توجه به موقعیت، ظرفیت و سایر موارد و مسائل مربوطه هر کشوری با کشور دیگر متفاوت است. نداشتن مدل بومی برای این مسئله باعث خطای محاسباتی در برآوردها می شود که هدف اصلی این تحقیق دست یابی و ارائه مدلی نوین ترازیابی قدرت نظامی با تأکید بر قدرت نظامی هوایی است و سؤال اصلی تحقیق بر همین اساس طرح گردید که مدل نوین ترازیابی قدرت نظامی هوایی چگونه است؟ این پژوهش با نگاه کاربردی- توسعه­ای و با استفاده از مصاحبه، پرسشنامه و نرم افزارهای تحلیلی و با روش پژوهشی آمیخته (کمّی و کیفی) استفاده کرده و بر اساس ادبیات نظری تحقیق و حجم نمونه آماری که بین 70 نفر از جمعیت پاسخ دهندگان بودند با داده­های جمع آوری شده و تجزیه وتحلیل آن ها، به این نتیجه رسید که قدرت نظامی شامل دو بعد محسوس و نامحسوس " هوایی" بوده که نهایتاً این ابعاد، مؤلفه ها و شاخص­ها مشتمل بر 2 بعد محسوس و نامحسوس و با 24 مؤلفه که 14 مؤلفه محسوس و 10 مؤلفه نامحسوس و 85 شاخص که با 49 شاخص محسوس و 36 شاخص نامحسوس توسط جامعه نمونه و ارتباط منطقی ایجادشده بین آن ها، با استفاده از نرم افزارهای تحلیلی مورد تأیید اقدام به ارائه مدل ترازیابی قدرت نظامی هوایی نمود.

تراز یابی و مقایسه قدرت نظامی کشورها توسط مؤسسات مختلف بر اساس یک سری مؤلفه های متفاوت به صورت کلی و سالانه در جهان انجام می شود؛ اما با توجه به موقعیت، ظرفیت و سایر موارد و مسائل مربوطه هر کشوری با کشور دیگر متفاوت است. نداشتن مدل بومی برای این مسئله باعث خطای محاسباتی در برآوردها می شود که هدف اصلی این تحقیق دست یابی و ارائه مدل نوین ترازیابی قدرت نظامی دریایی با تأکید بر قدرت نظامی دریایی است و سؤال اصلی تحقیق بر همین اساس طرح گردید که هدف از این پژوهش ارائه مدل نوین ترازیابی قدرت نظامی دریایی است. این پژوهش با نگاه کاربردی - توسعه­ای و با استفاده از مصاحبه، پرسشنامه و با روش پژوهشی آمیخته (کمّی و کیفی) استفاده کرده و بر اساس ادبیات نظری تحقیق و حجم نمونه آماری که بین 70 نفر از جمعیت پاسخ دهندگان بودند، با داده­های جمع آوری شده و تجزیه وتحلیل آن ها، به این نتیجه رسید که قدرت نظامی دریایی شامل دو بعد محسوس و نامحسوس "دریایی" بوده که نهایتاً این ابعاد، مؤلفه ها و شاخص­ها مشتمل بر 2 بعد محسوس و نامحسوس و با 24 مؤلفه که 14 مؤلفه محسوس و 10 مؤلفه نامحسوس و 85 شاخص که با 49 شاخص محسوس و 36 شاخص نامحسوس توسط جامعه نمونه و ارتباط منطقی ایجادشده بین آن ها، با استفاده از نرم افزارهای تحلیلی مورد تائید قرار گرفت.

موسسات مختلفی وجود دارند که براساس یک سری مولفه های متفاوت به صورت کلی و سالانه تراز یابی قدرت نظامی کشورها را انجام می دهند. نتیجه پژوهش های این موسسات نشان می دهد که مقوله ترازیابی قدرت یک کشور با کشور دیگر به دلیل موقعیت جغرافیایی، ظرفیت های گوناگون درون کشور و بسیاری موارد دیگر، متفاوت است. همچنین داشتن الگوی ترازیابی قدرت، می تواند کشور و به ویژه نیروهای نظامی را از خطای محاسباتی دور نگه دارد. به نظر می رسد تا زمان تدوین این مقاله پژوهشی، جمهوری اسلامی ایران، فاقد این الگوی محاسباتی است. به همین دلیل دغدغه محقق این است که بتواند یک الگو در این حوزه ارایه دهد؛ زیرا اگر یک مدل به روز برای ارزیابی و مقایسه خود با دیگران در دست نداشته باشیم نمی توانیم به نقاط ضعف و قوت و کمبودها و آسیب پذیری ها خود پی ببریم. در ضمن از فرصت ها و تهدیدها بی اطلاع خواهیم شد. به همین دلیل هدف اصلی این پژوهش، دست یابی به الگویی نوین از ترزایابی قدرت نظامی با تاکید بر قدرت نظامی زمینی است و سوال اصلی پژوهش بر همین اساس طرح شده که مدل نوین ترازیابی قدرت نظامی زمینی چگونه است؟ این پژوهش با نگاه کاربردی-توسعه ای و با استفاده از مصاحبه و پرسش نامه و با به کارگیری نرم افزارهای تحلیلی و با روش پژوهشی آمیخته (کمی و کیفی) و بر اساس ادبیات نظری تحقیق و حجم نمونه آماری که بین 70 نفر از جمعیت پاسخ دهندگان بودند، به این نتیجه رسید که قدرت نظامی شامل دو بعد محسوس و نامحسوس زمینی است. این ابعاد دارای 18مولفه محسوس و 10 مولفه نامحسوس و همچنین 51 شاخص محسوس و 33 شاخص نامحسوس بود که با نرم افزارهای تحلیلی مورد تایید قرار گرفته و منتج به ارایه مدل ترازیابی قدرت نظامی با تاکید بر قدرت زمینی گردید.

مؤسسات مختلفی وجود دارند که براساس یک سری مؤلفه های متفاوت به صورت کلی و سالانه تراز یابی قدرت نظامی کشورها را انجام می دهند. نتیجه پژوهش های این مؤسسات نشان می دهد که مقوله ترازیابی قدرت یک کشور با کشور دیگر به دلیل موقعیت جغرافیایی، ظرفیت های گوناگون درون کشور و بسیاری موارد دیگر، متفاوت است. همچنین داشتن الگوی ترازیابی قدرت، می تواند کشور و به ویژه نیروهای نظامی را از خطای محاسباتی دور نگه دارد. به نظر می رسد تا زمان تدوین این مقاله پژوهشی، جمهوری اسلامی ایران، فاقد این الگوی محاسباتی است. به همین دلیل دغدغه محقق این است که بتواند یک الگو در این حوزه ارائه دهد؛ زیرا اگر یک مدل به روز برای ارزیابی و مقایسه خود با دیگران در دست نداشته باشیم نمی توانیم به نقاط ضعف و قوت و کمبودها و آسیب پذیری ها خود پی ببریم. در ضمن از فرصت ها و تهدیدها بی اطلاع خواهیم شد. به همین دلیل هدف اصلی این پژوهش، دست یابی به الگویی نوین از ترزایابی قدرت نظامی با تأکید بر قدرت نظامی زمینی است و سؤال اصلی پژوهش بر همین اساس طرح شده که مدل نوین ترازیابی قدرت نظامی زمینی چگونه است؟ این پژوهش با نگاه کاربردی-توسعه­ای و با استفاده از مصاحبه و پرسش نامه و با به کارگیری نرم افزارهای تحلیلی و با روش پژوهشی آمیخته (کمّی و کیفی) و بر اساس ادبیات نظری تحقیق و حجم نمونه آماری که بین 70 نفر از جمعیت پاسخ دهندگان بودند، به این نتیجه رسید که قدرت نظامی شامل دو بُعد محسوس و نامحسوس زمینی است. این ابعاد دارای 18مؤلفه محسوس و 10 مؤلفه نامحسوس و همچنین 51 شاخص محسوس و 33 شاخص نامحسوس بود که با نرم افزارهای تحلیلی مورد تایید قرار گرفته و منتج به ارائه مدل ترازیابی قدرت نظامی با تأکید بر قدرت زمینی گردید.

قدرت هوایی نظامی با توجه به ماهیت خود متکی بر تجهیزات پیشرفته و فناوری پیشرو است و بدون یک نظام فنی– مهندسی کارآمد فاقد کارایی لازم است و در صحنه های درگیری قابلیت برتر ساز خود را به آسانی از دست خواهد داد. لبه های دانش و فناوری در توان رزمی و عملیاتی قدرت هوایی در ابتدا در حوزه توان فنی-مهندسی هوایی تجلی می یابد و میزان کارایی عملیاتی آن، ارتباط مستقیم با تعداد پرنده آماده، تنوع و دقت عمل سامانه های موشکی، پدافندی و پهپادی، میزان کارایی عملیاتی، تولید مأموریت پروازی و تداوم عملکرد سامانه ها و بهره گیری از توانمندی های انسانی، ساختاری، فناوری، زیرساختی دارد. سنجش توان فنی– مهندسی هوایی در قالب الگویی مشخص می تواند مسیر برنامه ریزی و هدف گذاری، توسعه و ارتقای توان رزمی قدرت هوایی نظامی را به روشنی بیان نماید. هدف اصلی این پژوهش دستیابی به ابعاد، مؤلفه ها و شاخص های قابل سنجش توان فنی-مهندسی قدرت هوایی نظامی است. نوع تحقیق توسعه ای-کاربردی و روش تحقیق بر اساس ماهیت داده ها توصیفی-تحلیلی و تجزیه و تحلیل آن ها به شیوه آمیخته و مبتنی بر راهبرد اکتشافی متوالی با استفاده از نرم افزار Smart p. l. s به منظور تحلیل عاملی تأییدی می باشد.  نتایج حاصل از تحلیل داده های تحقیق نشان می دهد که، الگوی سنجش توان فنی-مهندسی متناسب با قدرت هوایی نظامی دارای سه بعد، 17 مؤلفه و 61 شاخص می باشد. بعد «نگهداری و تعمیر» دارای نُه مؤلفه، بعد «طراحی و ساخت» دارای پنج مؤلفه و بعد «استانداردسازی» دارای سه مؤلفه است.

در مطالعات راهبردی اقتصاد، بیشتر سه نوع محیط رقابتی، محیط همکاری و محیط همکاری با رقیبان تحلیل می شود؛ اما محیط متخاصم که متفاوت از سایر محیط هاست کمتر به آن پرداخته می شود. در محیط متخاصم دشمنان از طریق تحریم و تروریسم اقتصادی، به دنبال نابودی کامل اقتصاد یک کشور هستند؛ به این منظور ابزارهای اقتصادی را تسلیحاتی کرده و در جنگ اقتصادی از آن بهره می برند. ترازیابی راهبردی قدرتِ اقتصادی، به دنبال این است تا وضعیت ظرفیت ها و فقدان ظرفیت های اقتصادی کشور را نسبت به کشورهای متخاصم بررسی و از اقتصاد مقاومتی برای تقابل با حملات متخاصمانه بهره ببرد. مسأله پژوهش این است که الگویی مبتنی بر اقتصاد مقاومتی که بتواند به ترازیابی راهبردی قدرت اقتصادی بپردازد وجود ندارد. بنابراین، هدف از این پژوهش طراحی الگوی ترازیابی راهبردی قدرت اقتصادی است. روش شناسی این پژوهش آمیخته کیفی-کیفی بود؛ به این ترتیب ابتدا با استفاده از روش گروه های کانونی و داده های ثانویه، اجزا و مؤلفه های الگو به دست آمد و سپس بر اساس ادبیات موجود هر یک از ابعاد الگو تحلیل و تفسیر شدند. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که در سطح دکترینال لازم است به چشم انداز کلان ترازیابی راهبردی، سیاست های کلان اقتصادی پرداخته شود. در سطح راهبردی علاوه بر تحلیل محیط متخاصم به ظرفیت ها و فقدان ظرفیت های داخلی توجه شده و سرانجام اقتصاد از جنبه امنیتی شدن، تسلیحاتی شدن، نظامی شدن بررسی گردید. بر اساس این یافته ها، سطوح دکترینال و سیاستی در یک الگوی جامع طراحی شد تا بتوان از آن برای سنجش تراز راهبردی قدرت اقتصادی در محیط متخاصم بهره برد.

استراتژی دریایی یکی از مهم ترین ابعاد استراتژی ملی قدرت های بزرگ به حساب می آید. این مساله اگرچه با تحول ماهوی قدرت در سیاست جهانی، اهمیتی را که آلفرد ماهان در «تاثیر و نفوذ قدرت دریایی در تاریخ» مطرح کرده بود را از دست داده است اما در دو دهه اخیر مجددا به عرصه رقابت ژئوپلیتیک قدرت های بزرگ بازگشته است. در این میان، حوزه ایندوپاسفیک و شکل گیری گروه بندی های جدیدی مانند کواد و آکوس در آن را می توان نقطه عزیمت جدیدی در بازی قدرت های جهانی دانست. در این راستا، این مقاله به این سوال اصلی پرداخته است که حوزه ایندوپاسفیک چه جایگاهی در معادلات ژئوپلیتیک قدرت های دریایی با تاکید بر گروه بندی های کواد و آکوس دارد؟ یافته های این پژوهش که به روش توصیفی- تحلیلی صورت گرفته نشان دهنده انتقال تدریجی مرکز ثقل اقتصاد و سیاست جهانی از اقیانوس اطلس به اقیانوس هند-آرام است که در پرتو ائتلاف بندی های نظامی و امنیتی جدید به تشدید رقابت و تنش میان قدرت های بزرگ دریایی منجر خواهد شد.

در این مقاله تربیت نظامیان در اندیشه افلاطون و امام خمینی(ره) با روش توصیفی-تحلیلی و مقایسه ای بررسی شده است و هدف آن افزایش قدرت توصیف و تبیین نخبگان فکری - نظامی در موضوع جایگاه نظامیان در شکل­گیری مدنیّت و تمدن­سازی است. طی این مقاله گزاره­های افلاطون و امام خمینی(ره) در ابعاد مختلفِ موضوعِ تربیت نظامیان از متون آنان استنتاج شده است و سپس مورد تحلیل قرار گرفته و در نهایت وجوه تشابه و تفاوت دیدگاه­های دو متفکر در آن ابعاد تبیین شده است. نتیجة نهایی این مقایسه مبنی بر این است که نظام فلسفی افلاطون و برنامه تربیتی او در آرمان­شهر که با هدف تبیین عدالت و چگونگی استقرار آن صورت­بندی می­شود، اهمیّت اقشار نظامی را در زمینه شکل­گیری مدنیّت و حرکت به­سوی تمدن­سازی نشان می­دهد و در ردّ دیدگاه­هایی که اهمیت دادن به نظامیان را مقدمه فروپاشی مدنیّت می­دانند، پشتوانه استدلالی ارزشمندی ایجاد می­کند. در مقابل دیدگاه امام خمینی(ره) بیانگر این است که تفکر اسلامی قوّه و قوای نظامی را در چارچوب تربیتی شریعت، اخلاق و عقلانیّت تعریف کرده و این چارچوب اجازه نمی­دهد که حقوق و حوزه فردی و خصوصی نظامیان مورد تعدّی قرار گیرد؛ آنان را نیز از تعدّی به حقوق و حوزه خصوصی دیگران باز می­دارد و قوه و قوای نظامی را در خدمت حفظ نظام سیاسی، مدنیّت و تمدن­سازی تعریف می­کند.